در شمال غربی ساحل چابهار، بر بلندای حدفاصل ارتفاعات پیل‌بند و شهبازبند است. این تپه خیلی قبلتر از پرتغالی‌ها محلی برای دیده‌بانی مرزداران بود. این دژ ۵۴ متر طول و ۲۶ متر عرض دارد، با اتاق‌های ضربی شکلی که با ملات ساروج پوشش داده‌شده‌اند.

قلعه دارای یک حیاط مرکزی و اتاق‌ها و حجره‌هایی در سه ضلع حیاط است. بهترین قسمت دژ ضلع سمت دریای عمان است در بخش میانی که دوطبقه بوده و این قسمت بهترین جای دژ است.

مناره دژ براساس روایات ۱۵ متر است که ۶ متر آن باقی‌مانده است، ستون‌های قطور بهار و تابستان نشین مربوط به دورهٔ صفویه و مشابه کاروانسرای شاه عباسی بیستون است، بعدها در دوره قاجار مرمت‌هایی در منار ایوان روبه‌دریا انجام‌شده است.

گورستان ۲۳۰۰ ساله تیس ۲۰۰ قبر داشته که یک قبر کاملاً سالم و به ابعاد ۲۲۵ در ۱۱۰ سانتیمتر در وسط به چشم می‌خورد. گورستان بر فراز تپه‌ای است که نزد مردم روستا به جن-سنط خوانده می‌شود.

کندن حفره‌هایی برای دفن انسان در دل سنگ، کاری بس عجیب است، ازاین‌روست که آنجا را به قبرستان جنیان خطاب کرده‌اند، بطوریکه مردم محلی معتقدند قبل از تاریک شدن هوا به خانه‌هایتان بازگردید، زیرا اجنه در این ساعات حضور انسان در قبرستان را خوش ندارند و انسان را نفرین و گرفتار درد و رنج می‌کنند.